sinema tarihimizin en dramatik ve hüzün verici sahnelerinden birisi bu filmdedir.
h. koçyiğit tam duvarın önündeyken kiralık katil silahını doğrultur, hülyanın kaçacak yeri yoktur
inanılmaz trajik bir yüz ifadesiyle adama bakar ve ellerini kaldırır tabi ben gözyaşlarımı tutamam
|